booket

قسمتی از متن کتاب نترس باش را در ادامه مشاهده می‌کنید. برای خرید کتاب نترس باش به سایت نشر برایند مراجعه نمایید.

ششم: سختی بکش!

در بالای تیرک تلفن، دودستی میله را چسبیده بودم و به مربی ام که ده متر پایین تر قرار داشت نگاه می کردم. با حسی از ناامیدی و شرمندگی فریاد زدم: «فکر نمی کنم بتوانم این کار را انجام دهم. اما در رویدادی هیجان انگیز و ماجراجویانه ثبت نام کرده بودم. گروهی شش نفره بودیم و وقتی مربی پرسید که چه کسی حاضر است نفر اول باشد، من دستم را بلند کرده بودم. اما حالا زیاد مطمئن نبودم که بتوانم این کار را انجام دهم! اهدفمان بالارفتن از یک تیرک تلفن ده متری بود و سپس باید ده متر دیگر را به صورت افقی راه می رفتیم و برمی گشتیم و بعد پایین می آمدیم، چنین ماجراجویی ها بسیار پرخطرند. چند دقیقه ای در بالای اولین تیرک ایستادم و همان طور که هم گروهی هایم به من خیره شده بودند، قلبم به  تپش و زانوانم به لرزش افتاده بود. قلاب کوهنوردی به من وصل شده بود و وضعیت ایمنی داشتم، اما با فکر برداشتن اولین قدم روی تیرک باریک، در جای خودم خشکم زده بود. اشکم داشت در می آمد اما خودم را کنترل کردم و دوباره گفتم: «من واقعا فکر می کنم نمیتوانم این کار را انجام بدهم.»

مربی ام به من گفت: «اما می توانی امتحان کنی.» اگر بخواهم صادقانه بگویم، این چهار کلمه زندگی من یا حداقل ذهنیت من را در سالهای پیش رو تغییر داد. می توانستم امتحان کنم. اگر زمین می افتادم با شکست می خوردم چه میشد؟ من به کمربند ایمنی کوهنوردی (هارنس) متصل بودم. اما نمی خواستم کسی باشم که تسلیم می شود و پایین می آید. می خواستم با ترس هایم روبه رو شوم و نتایج آن را هرچه که می خواهد باشد، بپذیرم.

اولین قدم را روی تیرک برداشتم، بعد یکی دیگر و باز هم یکی دیگر، به آرامی و با کمی تلوتلوخوردن طول تیرک را طی کردم. در یک سوم پایانی مسیر، داشتم تعادل خودم را از دست میدادم که همان موقع صدایی از پایین شنیدم که می گفت: «تو می توانی، متمرکز بمان و ادامه بده !» ایستادم تا تعادل خودم را حفظ کنم. در بلندی، روی تیرک ایستاده بودم و از اولین چیزی که می توانستم بگیرمش حداقل سه متر فاصله داشتم. نفس عمیقی کشیدم و ادامه دادم احساس می کردم که از برخی جوانب، قدمهای بعدی، یعنی قدم های بعد از تلوتلوخوردن خیلی چالش برانگیزتر از قدمهای نخستین بود.